جدول جو
جدول جو

معنی ابن بوذویه - جستجوی لغت در جدول جو

ابن بوذویه(اِ نُ بَ ذَ وَیْهْ)
نام یکی از روات حدیث است. در علم حدیث، یکی از مهم ترین ویژگی های روات، دقت در حفظ و نقل روایات است. این افراد باید از حافظه قوی، مهارت در شنیدن، و دقت در تحلیل اسناد برخوردار باشند تا بتوانند روایات پیامبر اسلام (ص) را به درستی به دیگران منتقل کنند. همچنین، روات باید از صداقت و امانت داری خاصی برخوردار باشند تا از هرگونه تحریف و تغییر در احادیث جلوگیری کنند.
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(اِ نُ بُ یَ)
ابوالحسین عبدالله بن عیسی بن بختویه، از مردم واسط. تألیفاتی چند دارد و همه تجدید قواعد سابقین است ازجمله کتاب مقدمات که کنزالاطباء نیز نامیده میشود و در سال 420ه. ق. تألیف کرده است و دیگر کتاب الزهد فی الطب
لغت نامه دهخدا
(اِ نُ یَ / بِ وَیْهْ)
ابوالحسن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی. فقیه معروف شیعی. در مدینۀ قم فقه آموخت و هم بدانجا تجارت می ورزید. در سال 328 ه. ق. صحبت حسین بن روح را به بغداد دریافت. او را تصنیفات چند و بقول ابن الندیم دویست کتاب در فقه و حدیث بوده است. از آن جمله است کتاب شرایع و کتاب الرساله. صاحب مجمعالبحرین در مادۀ قرمط گوید علی بن بابویه را در مکه قرامطه شهید کردند و در بعض نسخ نجاشی آمده است که او در بغداد وفات کرد لکن هر دو قول درست نمینماید چه روضۀ او بقم و از دیرباز مزار شیعیان بوده است و او را سه فرزند آمد از کنیزکی دیلمی. وفات او329 بوده است
لغت نامه دهخدا
(اِ نُیَ / لِ وَیْهْ)
ابوالقاسم جعفر بن محمد بن موسی بن قولویه قمی بغدادی. محدث شیعی، شاگرد ابوجعفر کلینی و استاد مفید. در فهرست نجاشی نام مؤلّفات کثیرۀ او آمده، و از آن جمله است کامل الزیاره. وفات او به سال 368 ه. ق. در بغداد و مدفن او بکاظمین است. و گاه کنیت ابن قولویه بر پدر صاحب ترجمه محمد بن موسی اطلاق شود. او نیز محدث و تلمیذ سعد بن عبدالله اشعری و استاد کشی صاحب رجال است و تربت او بقم باشد
لغت نامه دهخدا